RTG to badanie stosowane wszędzie na świecie. Jest to jedna z głównych metod diagnostycznych w stomatologii w Polsce. Potocznie zwane prześwietlenie jednak nie jest dla każdego. Co więcej, przy dobrym rozpoznaniu przez lekarza można go także uniknąć. Zobaczcie, kiedy RTG zębów będzie konieczne. Pokażemy także, jak przebiega sama procedura.
Promieniowanie rentgenowskie od pierwszej połowy XX w. jest wykorzystywane do wykonywania zdjęć za pomocą promieniowania X. Już w latach 30. Wykonywano pierwsze fotografie, które pomagały w stawianiu diagnoz lekarskich. Promieniowanie X jest pochłaniane przez tkanki człowieka. Kości (tkanki twarde) pochłaniają jego zdecydowanie większą ilość. Dlatego też są widoczne dużo wyraźniej na zdjęciach rentgenowskich.
Kiedy wykonywać RTG zębów?
Żeby w ogóle myśleć o wykonywaniu zdjęć rentgenowskim, muszą być ku temu podstawy. Lekarz dentysta-stomatolog może oczywiście zlecić wykonanie badania w celach stricte diagnostycznych. Rentgen jest tutaj nieoceniony, bo bardzo szybko widzimy, jaki jest problem. Zdjęcie przenosimy do lekarza, który od razu jest w stanie zaproponować konkretne leczenie. Jeśli zrobione zdjęcie nie pokazuje całości złożonego problemu, to zleca się także wykonanie fotografii mniejszej części uzębienia. Po terapii bardzo często, żeby upewnić się, że pacjent jest zdrowy – wykonuje się kontrolne zdjęcia. Nie można przesadzać z czasem ekspozycji na promienie X, jednak szanse na powikłania są minimalne (nawet biorąc pod uwagę, że ktoś wykonywał badanie parę razy w roku). RTG pokazuje nam stan uzębienia bardzo dokładnie – przed założeniem protezy, aparatu na zęby czy leczeniem kanałowym. Niektórzy dentyści mówią o konieczności wykonywania zdjęć przy usuwaniu części uzębienia.
Rodzaje fotografii rentgenowskich
Rodzaje zdjęć rentgenowskich zależą właściwie od samego ujęcia i wielkości przedstawionego obszaru. Badanie dostosowano tak, by odpowiedzieć na diagnostyczne potrzeby pacjenta. Dlatego też mamy do czynienia ze zdjęciami punktowymi. Są to małe fotografie, gdzie widać do czterech zębów. Stosuje się je w diagnozie próchnicy, stanów zapalnych czy w przypadku leczenia kanałowego.
Kolejnym rodzajem zdjęć są zdjęcia pantomograficzne. Pokazuje ono ogólny stan uzębienia człowieka i pomaga w planowaniu leczenia. Ostatnim rodzajem jest fotografia cefalometryczna. Jest to specjalny rodzaj zdjęcia, który pokazuje kości, tkanki miękkie i zatoki. Dzięki dużej dokładności ortodonta jest w stanie rozpoznać wady zgryzu i przygotować leczenie.
Warto poruszyć temat szkodliwości tego typu badania. Dorosłe osoby nie muszą się niczego obawiać. Dzieci są bardziej narażone na szkodliwe działanie promieni X, jednak mało kto wykonuje po pięć zdjęć rocznie. Jedynym poważnym przeciwwskazaniem jest ciąża. Wtedy to lekarz musi zdecydować, czy badanie jest wykonalne bez uszczerbku na zdrowiu dziecka. W praktyce wykonuje się je tylko, gdy płód jest zagrożony uszkodzeniem lub nawet przedwczesnym poronieniem.